Home » BLOGS » Dag als vandaag

Dag als vandaag

Dag als vandaag
“Wat zeg ik tegen jou, op een dag als vandaag?” Dat was mijn vraag. Ogen nog niet helemaal open. Warme dekens. Slaperige hoofden. Het eerste waar ik aan denk.

“Dat je bij me bent.” Zegt hij. “Dat we samen aan haar denken.” Zegt hij. Terwijl hij dat zegt. Houdt hij zich vast aan mij. “Goed.” Zeg ik. “En dan zal ik vanavond een wijntje op haar drinken.”

Dat vindt hij mooi.

Ik vraag naar hun gewoonte met verjaardagen. Met z’n allen in bed. Kinderen tussen pappa en mamma in. Zingen. Kadootjes geven. Lang volgehouden, vertelt hij trots. Ik zie het voelend voor me. Slaperige hoofden. Blijde gezichten. Grapjes en grollen. Knus. Gezellig. Warm. Lief.

God. Wat heb ik ze lief.

Straks gaat hij gewoon naar zijn werk. Smeer ik broodjes voor onderweg. Een flesje verse jus d ‘orange. Kus. Knuffel. Zwaai. “Ik hou van jou.” Geroepen uit de auto. Dan neem ik een douche en koffie. Mascara. Deodorant. Het luchtje dat ik van haar kreeg.

Voor hem was ze zijn vrouw. De moeder van zijn kinderen. De liefde van zijn leven. De vriend die je juist op dit soort dagen nodig hebt.

Voor mij was je bijzonder. Inspirerend. Warm. Vrolijk. Dapper. Lichtgevend. 


Toen.

Nu ben je de vrouw met wie ik leef. Die ik zie in de ogen van jouw zonen. Die ik voel in alles bij jullie in huis. Die ik luister in de verhalen. Die ik ontmoet in de ontmoetingen met je vrienden. Die met me mee skiet. Mee fietst. Mee lieft. Dat voelt zo.

Met wie ik in de waskamer sta te strijken. Die er bij zit als ik uren met je zoon zit te praten. Ergens. Aan de tafel. Mee zit te eten. Die mee kookt als ik jouw pannen pak. Samen met mij een ontplofte puberkamer opruimt. Televisie kijken. En soms als ik hem of hen omhels. Doe ik dat namens ons beiden. Dat voelt dan zo.

We praten regelmatig. In mijn hoofd en in mijn hart. Over hem. Over hen. Zinnige gesprekken. Met de enige met wie ik dat dan kan. Dan ben ik onder de indruk. Dat ik in het moment. In deze situatie. Voor iedereen. Zó veel liefde voelen kan.

Soms moet ik ook even heel hard schelden. Dat spijt me dan oprecht. Maar dan is het te moeilijk en te veel. Te veel jij. Te weinig mij. Dan wil ik naar huis. Eén dagje vrij. Eén dagje alleen maar “mij”. Zonder jou. Zo voelt dat. Soms. Echt.

Dan ben je heel geduldig. Je weet. Ik kom altijd weer terug. Kom weer kletsen. Kom weer lachen. Kom weer lieven. Probeer ik er waar ik kan. Dwars door de pijn. Omdat ik net als jij. Heel veel van hem. Van hen. En onlosmakelijk verbonden. Ook van jou. Zal dit voor altijd. Míjn cadeau zijn.

Omdat ik van je hou.


Hallo Leven

Vanavond zal ik toasten

Met en zonder jou

Verloren en gewonnen

Omdat ik van je hou

Rare dag.

Een dag als vandaag.